يك فرودگاهي هست در جهان كه شلوغ است. بي در و پيكر. وقت فرود انگار خط كش برداشته اند و زمين را به مربع هايي تقسيم كرده اند و داده اند رنگشان زده اند. يكي سرخ، يكي زرد، يكي سبز، يكي خاكي...
كشورم همه اش چراغ است ميان يك دشت خاك.
بعد رفته‌ها تصوير اين چراغ ها را با نور زردشان حمل مي كنند همه عمر.
كشورم همه اش چراغ است ميان يك دشت خاك.
بعد رفته‌ها تصوير اين چراغ ها را با نور زردشان حمل مي كنند همه عمر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر