۱۳۹۲ آذر ۱۰, یکشنبه

حس وقتي راه را بلد نيستي يا لحظه اي كه كسي مي گويد چشمات رو ببند و دستت رو بده و با من بيا. شايد زير چشمي اوضاع  را رصد كني. اما وقتي از دست گيرنده و زماني كه بايد چشمهايت را باز كني هيچ تصوري نداري... همان حس. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر