یک جور آدمهایی در زندگی آدم اون گوشه کنار ها هستند در حد یک ساین و نشانه.در حد تابلوی دست انداز نزدیک است هم آدم وجود دارد .این شد دو گانه بشر زیستی دوستانه.خوب هشدارخطر در فرهنگ ما وجود دارد .که با دنده سنگین برو یا خانم شهره می خوانده آتیش آتیش الوالو دخترای همسایه رو!،سر کوچه چی چی می شینم آسته بیا آسته برو . این هشدار است کاملا.خوب گونه ای از آدمها هستند که برایشان هیچ تابلویی نیست .مثلن نزده اند عیش و نوش نزدیک است !یا رودخانه دبشی هست اینجا بروید بساط کنید کنارش ... معلول گونه منظور رسانی کردم ؟مبحث اینست هشدارهای خوب و جانانه در رشد جسمانی و روحی ما در این خطه هیچ جور گنجانده نشده.آدمهایی هستند در حد یک عصرانه.آدمهایی که اینجا در وبلاگ خانه گی من اسم ندارند حتی ،اما حالم را می برند همچون بادبادک هوا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر