اینجا اتاق فکر من است. اینجا را دوست دارم چون انعکاس صدایم به هیچ کس جز خودم نمیرسد. اینجا را دوست دارم چون به معنای واقعی می توانم ساعتها بنشینم و خلوت کنم. می توانم سالهایم را مرور کنم. بی هیچ ترسی از قضاوت های غرض و مرش گونه. اینجا به قدر یک عمر با خودم حرف زده ام و خودم خودم را تسکین داده ام. کاری که کمتر کسی تا حالا ار پسش برآمده. اینجا را دوست دارم. درست همانطور که ویلای ساحلی بزرگ و خالی از سکنه ام را در کیش. اینجا را دوست دارم همانطور که ویلای مستقل نداشته ام را، همانطور که سکوت محض خانه ی نداشته و ساخته در رویاهایم را. اتاقی از آن خود مفلوکم.

                                                                                              ویرجینیا ولف- اتاقی از آن خود