افقی به نشیمن گاه چپ خوابیده ام روی کاناپه. فکر می کنم از رز برای شب تشکری نکردم. پلوی سفید دودی و ماهی برای شام آماده کردم. دوش گرفتم و به حس سوز سوز پای راستم نزدیک می شم. امروز پا منو نبرد تا آفیس دو. مجبورم کرد نشسته مپ ها رو ایمیل کنم و عذر حضور بخوام. پای محترم لطفا خوب شو. می دونم ناز داری و حق داری. ساعتها با تو راه رفتم و ساعتها بی تحرک پشت میز نشستم کار کردم. پا، حق با توست. باهام راه بیا لطفا. بهت نیاز دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر