یازده روز زمان دارم تا بپرم. حس کردم دارم با خودم بار بی خود جمع می کنم. کتاب پانصد صفحه ای آیا حالم را خوب می کند؟ حتی اگر هم بله اما الان نه! چمدان را می گذارم زمین و دستهایم را می برم بالا. 

نتیجه هر چی باشد من تلاشم را می کنم. بهانه نمی آورم، غر نمی زنم، روبه رو را نگاه می کنم، تا جایی که نفس دارم می دوم، نا امید نمی شوم و غرق نمی شوم... غرق نمی شوم... غرق نمی شوم.