می‌شود همه‌ی عصر یک روزهایی را تله فیلم ساخت و هزار بار روی صحنه‌ی آهسته نگاهشان کرد. می‌شود تله فیلم‌های نساخته را شب موقع خواب وقتی چشم‌هایت را بسته‌ای و کسی نیست بهت تاپیک دهد که به چی فکر کنی تا خوابت ببرد توی ذهنت پشت چشم‌های بسته مرور کنی ...