سلام كره خرم. شب ها كه ميخوابي به نفس هات گوش مي كنم و فكر مي كنم چه خوب كه نفس مي كشي. تو هميشه كوچك و قوي بودي. هميشه مهربون و پاك بودي. گاهي هم كز كرده اي زير سايه ها. اما آفتاب مي چرخه. شرق و غرب. نور هميشه برمي گرده همونجايي كه تركش كرده. وقتي حرف نداري بزني نزن عزيزم. بعضي وقتها ما حس مي كنيم در حال سقوطيم. اما سنگين و با وقار سقوط كن. وقتهاي بعد تر مي بيني چه صعودي بوده. شك نكردن را توشه راهت كن. امروزو كه مي شناسي؟ من آدم همان روزم. چنان خوشحال باش كه آنچه منتظرش بودي انگار رسيده باشد. زمزمه ات را مي شنوم كه گذشته اي از اين آستانه. راستي آغوش من وقت هايي كه خوابيدم روي تخت يا حتي وقتي رانندگي مي كنم براي كله ي خوشگل و موهاي سياهت جا دارد كره خر جانم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر