يك عادت خوبي دارم. مي روم دنبال نشونهها. آدرسها. مثلن اگر جايي خونده باشم يا عكسي ديده باشم از ويلاي توسكاني؛ صد سال ديگه اونجا ياد اون آدم و عكاسم. مثلن يك شبي هم بوده در تهران كه حواسم را پرت كرده ام پي يك تراس. يك تراسي كه ديد داشته باشد به جايي. يعني كدام يك از اين تراس ها دوستم را دزديده است؟ يعني كدام؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر