جِلِس

همین جورکه می بینید  .حواسم به تجملات نیست اصلن. یک پنجره می خواهم گاهی و یک همچین لمکده ای که وقت امانم را نبُرد .به خدا هیچ چیز در سرمن نمی گذرد . فقط می خواهم نگاه کنم . حرف نزنم .نگاه کنم . آدمها حتی به نگاه مطلق هم حسادت می کنند . آخر چرا ؟