دارچین را در آخر کار ریختم به خورد پلویی که با قیمه دم می کشید. کجا؟ رروی زغال. عکسش در اینستاگرامم هست ای اونایی که اونجایید. سلام وماچ بهتون. این روزا که پاییز خانم اومده خیلی داره زود می گذره. انقدری که نمی تونم نگهش دارم. یک ماهه تاریخم ده مهره. صبحها باد خنک از توی تراس م یپیچه توی تختم من فرو می رم توی پتوی تپلم. خوابم نمی آد اما همین که چشمامو ببندم رو دوست دارم. تا تاریخ موعود خیلی چیزی نمونده. دیرو رفتم یه سوییت دیدم توی آ.اس.پ نه جایی بود برای موندن و نه جایی برای رفتن. املاکی گفت اینجا قبلا یک آقای مهندسی بوده و من می تونستم از صنف مهندسین فقط دفاع کنم اما آخه با اون حال؟ 

شبهای پاییز می خواهم لیلی و مجنون بخونم.